Dag 15: Lake City

Zaterdag 30 mei

Vandaag zijn we met Faye op pad geweest in en om Lake City, Colorado. Ze kwam ons om kwart voor negen halen van de camping en na een ontbijtje bij de Mocha Moose zijn we naar een oude spoorbrug gereden. De brug zelf was al in 1935 afgebroken, maar overblijfselen als staalkabels en houten balken waren nog zichtbaar.

spoorbrug bij Lake City

overblijfselen van ...

Lyan had vanmorgen een gold pan gekocht en deze kon ze meteen uitproberen bij de rivier.

goldpanning

Na een lunch op de camping zijn we vanmiddag op bezoek geweest bij Robert en Linda, een stel uit Texas dat de hele zomer doorbrengt in Lake City. Vorig jaar had ik ze al eens ontmoet toen we de verjaardag van Lyan hier vierden.

Vanavond hebben we weer gegeten bij de Restless Spirit. Dit keer samen met René en Belinda, een stel uit Zwitserland dat ooit de greencard loterij had gewonnen en nu een garagebedrijf heeft hier in het dorp. Ook hen had ik vorig jaar al eens ontmoet. Kortom, het was een hele gezellige met leuke ontmoetingen met (oude) bekenden ...

Dag 13 en 14: een grote verrassing en op naar Colorado

Donderdag 28 mei

Ik wilde vanmorgen proberen om een eind te gaan lopen. Vanmiddag stond op de planning om een was te doen en nog een rustige middag op de camping door te brengen.

De wandeling die ik uitgezocht had was de Negro Bill Canyon trail. Een route van ruim 4 mijl heen en weer naar een natural bridge. De wandeling liep langs een riviertje dat in totaal zo'n 20 keer overgestoken moest worden.

Negro Bill Canyon trail

Negro Bill Canyon trail

Ik was tegen 2 uur terug op de camping en wilde net een was gaan draaien toen ik een bekend gezicht naast mijn tent zag opduiken. Albert en Lyan waren naar Moab gereden en hadden hun tent inmiddels een paar plekken verderop neergezet. Wat een leuke verrassing! Ik zou ze pas morgen treffen in Lake City, Colorado. De was moet maar even wachten tot morgen want het is eerst tijd om gezellig bij te kletsen ...

Vrijdag 29 mei

Vandaag zijn we met z'n drieën naar Lake City gereden. Vanmorgen hebben we eerst een stop gemaakt bij de Fisher Tower, waar ook nog een cache in de buurt lag. Na boodschappen in Grand Junction en lunch in Montrose stonden we rond half vier bij de bank waar Faye werkt. We spraken af dat zij na het werk naar de camping zou komen waarna we met z'n vieren hebben gegeten bij de Restless Spirit in Lake City.

Fisher Tower

Dag 11 en 12: de tent eindelijk opgezet

Dinsdag 26 mei

Ik werd wakker door de regen en de storm die om de cabin gierde. Gelukkig was het toiletgebouw dichtbij, dus ik kon snel heen en weer rennen. De spullen om een bak koffie te maken had ik al in de cabin, dus water en dompelaar gingen in de beker en de nescafe was in ieder geval lekker warm.

Tijd om te vertrekken. Einddoel van vandaag was Moab, Utah, maar ik wilde eerst naar Capitol Reef National Park. Ik had ooit wel eens een trail gelopen in het park, maar was nog nooit helemaal naar het eind van de scenic route gereden. Het regende nog een beetje, maar ik hoefde voorlopig de auto niet uit. Ik reed het park door naar wat ik dacht dat het eindpunt was. Ik was nog niet erg onder de indruk van het park, maar ik zag dat de weg doorging in een dirt road, dus ik reed verder. En toen het mooie stuk pas. De weg reed door een canyon en kwam uit op een parkeerplaats waar je verder lopend de canyon in kon. De regen was overgegaan in wat gesputter dus ik ging nog een eindje lopen ...

Capitol Reef NP

Capitol Reef NP

Capitol Reef NP

Na de wandeling in Capitol Reef ben ik, met was geocache stops, doorgereden naar Moab. Onderweg kon ik goed zien dat er in de buurt van Moab een aantal flinke buien hingen en ik reed dan ook in de stromende regen de camping op. Gelukkig klaarde het al snel op en het was bijna droog toen ik de tent ging opzetten. Ik sta onder een afdakje, dus van de buien die later op de middag vielen had ik geen last. 's Avonds klaarde het helemaal op en de voorspelling voor morgen is zonnig en droog.

Canyonlands RV Park, Moab

Woensdag 27 mei

Het was niet koud vannacht en toen ik vanmorgen wakker werd kwam de zon al boven de bergen tevoorschijn. Ik wilde vandaag naar Arches National Park om een paar wandelingen te doen. Het was er echter zo druk dat het filerijden op de parkeerplaatsen was om een plekje te zoeken ... en daar had ik dus geen zin in. Ik kon een paar stops maken en één korte wandeling en toen ben ik weer terug gegaan naar de camping. Vanmiddag heb ik lekker met een boekje voor de tent gezeten en ben ik alleen nog weg gegaan voor wat boodschappen. Het is hier wel relaxed en ik ben blij dat ik hier nog een dat heb ...

Arches NP

Arches NP

Arches NP

Arches NP

Dag 9 en 10: regen en weer verder ...

Zondag 24 mei

Toen ik om 5:45 uur wakker werd regende het. Zowel het tijdstip als het weer gaven geen aanleiding om op te staan. Wel om de tv aan te zetten want om 6:00 uur begon de F1 race in Monaco. Goeie timing dus ...

Na de race en een ontbijtje op de kamer heb ik wat boodschappen gedaan bij de Walmart. Het regende nog steeds dus toch maar terug naar het hotel ... want om 11:00 uur begon de Indy 500 en buiten kon ik toch weinig doen. Wat een spannende finale en een mooie overwinning van Montoya!

's Middags waren er wat droge perioden tussen de buien door en heb ik nog wat caches kunnen zoeken. Later op de middag ben ik naar het Kolob Canyon gedeelte van Zion NP gereden. Daar zat ik in de buurt en ik was er nog nooit geweest. Ik reed er in de stromende regen heen, maar toen ik er was klaarde het wat op. Wandelen ging helaas niet want de wandelpaden waren veranderd in een spekgladde modderbende. Na een paar foto's genomen te hebben ben ik maar weer terug gegaan naar het hotel.

Kolob Canyon, Zion NP

Kolob Canyon, Zion NP

Maandag 25 mei

Gisteren, toen het in Cedar City bijna de hele dag regende, kon ik zien dat er in de bergen een flink pak sneeuw was gevallen. En die bergen moest ik vandaag weer over om naar de mooie highway UT-12 te gaan. De wegen waren vanmorgen gelukkig weer schoon. Ik moest alleen een paar geocaches laten liggen omdat ze onder de sneeuw verdwenen waren.

verse sneeuw

Bryce Canyon heb ik links (of eigenlijk rechts) laten liggen. Het is vandaag Memorial Day en erg druk in de parken en bovendien heb ik Bryce al een paar keer gezien. Ik ben doorgereden over de 12 en na de nodige foto / geocache stops kwam ik even na 3 uur aan in Torrey, waar ik voor één nacht een cabin heb op een RV park. Achter me staan Duitsers en Nederlanders en ik sprak net een Amerikaanse die met haar zus en Nederlandse zwager een eindje verderop staan ...

UT-12

UT-12

UT-12

Dag 7 en 8: plans change ...

Vrijdag 22 mei

Vandaag wilde ik gaan wandelen in de Buckskin Gulch, een slot canyon (een canyon van slechts enkele meters breed) in Utah. Omdat er vandaag regen wordt verwacht kon dat niet doorgaan. Ten eerste omdat de weg er naar toe voor een auto als de mijne onbegaanbaar is bij regen en, o ja, ook omdat de regen een flash flood kan veroorzaken in een slot canyon en een akelige verdrinkingsdood staat niet op mijn to do lijst voor deze vakantie ...

Op zoek naar een alternatief dus .. Ik had even contact met Lyan, die op dat moment door de NS naar Schiphol werd gebracht ... met een omweg ... zoals (bijna) gewoonlijk. Zij vertelde over de New Wave, die in de buurt van Page moest liggen. Ze stuurde zelfs een foto van een plattegrond, dus dat moest te vinden zijn. Op naar Page ... Ik weet niet zeker of ik het juiste gebied gevonden heb, maar het was er in ieder geval mooi.

In de buurt van Page, AZ

In de buurt van Page, AZ

Onderweg heb ik natuurlijk een paar geocaches gezocht. Eentje was wel heel bijzonder verstopt.

Ergens tussen de botten ...

Tegen de middag begon het inderdaad te regenen en ben ik teruggereden naar Kanab. Morgen ga ik naar de noordzijde van de Grand Canyon en de weersverwachting wordt steeds slechter. Er is nu zelfs sprake van sneeuwbuien ...
Later op de middag werd het droger en heb ik nog een wandeling door Kanab gemaakt. 's Avonds regende het weer en dat is de hele nacht zo doorgegaan.

Zaterdag 23 mei

Rond 4 uur vannacht werd ik wakker en hoorde ik nog steeds de regen op de cabin tikken. En opeens bedacht ik dat ik eigenlijk helemaal geen zin had om met dit weer in een tentje te gaan slapen. En dan ook nog met het risico van sneeuw bij de Grand Canyon. Ik had al gehoord dat de camping waar ik op dat moment zat de komende dagen vol zit en dat er in Kanab geen (betaalbare) hotels meer beschikbaar zijn. Het is immers Memorial Day weekend, één van de drukste weekenden van het jaar. Ik ging toch maar eens kijken op de verschillende hotel websites en ik vond een Motel 6 in Cedar City voor $70,- per nacht. Cedar City ligt een kleine 2 uur rijden van Kanab, dus dat was geen probleem. Maandag ga ik naar Torrey en ook daarvoor ligt Cedar City gunstig. Ik heb het motel dus maar geboekt voor de komende twee nachten.

De noordzijde van de Grand Canyon ligt op 1,5 uur rijden van Kanab, precies in de tegenovergestelde richting als Cedar City. Ik wilde daar toch wel graag heen, dus ik ben vanmorgen tegen 8 uur vertrokken. En binnen 3 kwartier wist ik dat ik de juiste beslissing had genomen om een hotel te boeken.

Naar de Grand Canyon North Rim

Naar de Grand Canyon North Rim

Ik reed door een sneeuwbui naar de Grand Canyon en de hele tijd dat ik er was is het niet gestopt met sneeuwen. Toen ik het park inreed, stond er bij de ingang een bord dat de camping vol zat. Ik ben dus maar even gestopt bij de camping om te zeggen dat ze mijn plek aan een ander konden geven. Ze bedankten mij dat ik het was komen zeggen en later zag ik in de mail dat mijn reservering gecancelled was en dat ik niets hoef te betalen voor de twee nachten. En dat terwijl ik officieel veel te laat was met de cancellation. Ik ging er vanuit dat ik het geld (terecht) gewoon kwijt was.

Ik ben nog even bij de canyon geweest, maar het uitzicht was beperkt.

Grand Canyon North Rim

Grand Canyon North Rim

Vanmiddag moest ik nog 3,5 uur rijden naar Cedar City en ook dat ging gepaard met een aantal sneeuwbuien. Op dit moment regent het, maar morgen moet het beter worden. En zo niet, dan is er morgenochtend de Indy 500 op tv ... in een warme hotelkamer.

Dag 5 en 6: de stad uit

Woensdag 20 mei

Vandaag wilde ik eens gaan kijken in Nelson, een ghost town zo'n 20 mijl ten zuiden van Las Vegas. Het staat al jaren op mijn to do lijst, maar het was er nog steeds niet van gekomen. Na het ontbijt ben ik richting Nelson gereden. De rit duurde ruim anderhalf uur, want er lagen een paar lastige geocaches op de route ...

Nelson

Nelson

Nelson

's Middags heb ik nog wat boodschappen gehaald voor op de camping. Christian, 'mijn' whiskey is Jack Daniel's Tennessee Honey ... voor een kenner zal het weinig met whiskey te maken hebben, maar ik vind het gewoon lekker ...

Donderdag 21 mei

Tijd om Las Vegas te verlaten. De rit van vandaag ging over de I-15 naar Utah en omdat ik niet heel ver hoefde te rijden, ben ik via Valley of Fire State Park gereden. De temperatuur was vandaag nog steeds ver onder normaal voor Las Vegas, maar met een graad of 23 was het wel lekker wandelweer. In VoF heb ik de wandeling naar de Fire Wave gedaan.

Valley of Fire

Valley of Fire

 Ik ben vervolgens via Zion National Park naar Kanab gereden, waar ik deze blog schrijf op de veranda van mijn cabin.

Zion NP

Cabin op Hitch N Post camping

Dag 3 en 4: een kort verslag

Maandag 18 mei

Een dag om snel te vergeten. Ik werd 's nachts al wakker met een migraine aanval. De dag heb ik in bed en boven de wc pot doorgebracht. 's Avonds nog wel een kleine wandeling gemaakt over de parkeerplaats van het hotel naar de dichtstbijzijnde geocache ...
Geluk bij een ongeluk: het heeft de hele dag hard geregend en in en om Las Vegas werd gewaarschuwd voor flash floods.

Het uitzicht van vandaag in het Silverton hotel

Dinsdag 19 mei

Om 6 uur was ik het bed zat en ben ik gaan douchen. Nog wel met een flinke hoofdpijn maar die kon ik met de nodige ibuprofen wel aan. Vandaag moest de kampeeruitrusting bij elkaar geshopt worden. Onder het motto 'beter goed gejat, dan slecht bedacht' ging ik vanmorgen op pad met de boodschappenlijst die Lyan de afgelopen jaren geperfectioneerd heeft. Eerste stop: Walmart. Slaapzak, luchtbed, pomp voor luchtbed (batterijen niet vergeten), haringen, extra deken, ik kon ze één voor één doorstrepen van de lijst. Met een volle kar ging ik naar de kassa en even later kon ik op weg naar de Dollar Tree. Volgens de lijst kon ik hier terecht voor allerlei keukenspullen. Drie uur later was bijna alles van de lijst doorgestreept. Alleen het juiste formaat gasbusje heb ik nog niet gevonden, maar dat gaat vast nog wel lukken de komende dagen.

Omdat ik toch in een shopping mood was ben ik ook meteen maar bij de outlet langs gegaan. Ik verwacht de komende tijd wat koude avonden voor de tent door te brengen en daarom heb ik bij Colunbia een extra fleece vest gehaald. Morgen nog een fles whisky halen en deze dame gaat het 's avonds niet koud krijgen ...

Vanmiddag had ik tijd over en wilde ik het atrium van de Bellagio gaan bekijken. Helaas waren ze die aan het ombouwen naar de zomer display, dus ik zal moeten wachten op de foto's van de mensen die er de komende maanden heen gaan ...

Het atrium wordt omgebouwd.

 Toen maar even naar buiten gelopen voor een plaatje van de Strip.

Morgen ga ik weer gewoon vakantie vieren en staat er een bezoekje aan een ghost town op de planning.

De eerste dagen

Vrijdag 15 mei

Vanochtend ging de wekker om 7 uur. Ik zat toen in de Ibis Budget vlak bij Schiphol, dus ik kon relaxed beginnen aan de lange dag. Om 8 uur zat ik in het busje naar de luchthaven en om 8:20 uur was ik ingecheckt en kon ik richting douane. De rij was lang, maar ik kon overal tussendoor laveren naar de machines voor de paspoortcontrole, dus ook hier was ik binnen een paar minuten doorheen.

Na een ontbijt van yoghurt met muesli, een smoothie en koffie ging ik langzaam richting gate G8. Omdat ik premier access heb bij United, kon ik langs de rij naar de security en ook dat ging vlot. Deze keer hoefde ik niet alle kabels uit de handbagage te halen. Alleen de laptop moest uit de koffer.

Tijdens het boarden kreeg ik in de gaten dat het vliegtuig lang niet vol zat. In de economy plus waren complete rijen leeg. Dat had als voordeel dat ik de vlucht naar Houston lekker relaxed kon zitten.

Volgens het vluchtschema zou ik in Houston 2 uur de tijd hebben voor de overstap. Door vertraging van de vlucht was dit iets meer dan 1,5 uur geworden. Immigration ging vlot, binnen 10 minuten was ik daar doorheen. Mijn koffer kwam vervolgens als één van de eersten van de band. De rij bij customs was lang, maar ook daar was ik binnen 10 minuten doorheen. Koffer weer ingeleverd en op naar security. Hier was de rij (zoals gewoonlijk) enorm lang. Na bijna een half uur kon ik mijn laptop weer uit de koffer halen, schoenen uit en door de bodyscan. Daarna snel naar de gate waar de vlucht naar Los Angeles zou vertrekken. Onderweg kon ik snel een fles water kopen en toen ik bij de gate aankwam duurde het maar een paar minuten voordat het boarden begon. De vlucht was vol, dus hier geen vrije stoel naast me. De vlucht duurde 'maar' 3,5 uur, dus dat vond ik niet erg. Ik heb zelfs even geslapen. In LA duurde het een half uur voordat de koffers op de baggageband kwamen, maar gelukkig zat mijn tas weer bij de eerste lading die op de band lag. Toen ik aanstalten maakte om mijn tas te pakken, vroeg de man die naast me stond of dat mijn tas was en vervolgens pakte hij hem voor me van de band. Yes! Ik ben weer in Amerika.

De bus naar autoverhuurder Alamo stond al klaar en toen we daar aankwamen kon ik binnen een kwartier mijn auto gaan uitzoeken. Het is een Ford Escape geworden met precies 4100 mijl op de teller.

De tomtom begeleidde me snel naar mijn hotel. Onderweg kwam ik langs een Panda Express en daar ben ik even gestopt om eten te halen. Het was inmiddels 8 uur toen ik incheckte in het hotel en na het eten ben ik vrij snel naar bed gegaan ...

Zaterdag 16 mei

Ik was van plan om twee nachten in LA te blijven om een aantal plaatsten te bezoeken die ik na 3 keer LA nog steeds niet gezien had, zoals Santa Monica Pier, Venice Beach en Hollywood Boulevard. Echter, een paar weken geleden zag ik dat er geocaching events werden gehouden in Rachel, Nevada. En daar wilde ik eigenlijk wel graag naar toe. Dus ... de toerist uithangen in LA zal moeten wachten tot een volgende keer.

Zaterdag was ik, geheel naar verwachting, vroeg wakker. Ik zat om 6 uur in de auto op weg naar Rachel. Er was nog weinig verkeer in LA en na een uur zat ik al op de I-15 richting Las Vegas. Om 7:30 had ik zin in ontbijt en in Victorville zag ik een Ihop.

Onderweg moest ik natuurlijk een paar keer stoppen voor een geocache. Tijdens één van de stops heb ik de auto op de foto gezet. Hij was toen nog schoon ...

 Om 11 uur was ik in Las Vegas en heb ik bij een Walmart de eerste boodschappen gedaan. Ik moest nog een stukje door op de I-15 naar de afslag van de 93. Eenmaal op de 93 was de drukte voorbij. Het was nog zo'n 125 mijl naar Rachel en onderweg ben ik nog een paar keer gestopt voor een korte pauze ... 'toevallig' steeds in de buurt van een geocache ...


Om 4 uur was ik bij de Little A'le'Inn. Ik kreeg een kamer in één van de trailers en die zag er weer prima uit. Ik had dit keer een eigen toilet en wastafel. 's Avonds bleek dat één van de andere geocachers ook een kamer in de trailer had.

Tegen half 7 ging ik op zoek naar de andere deelnemers van het geocaching event. Het zou om 7 uur beginnen, maar ik had al wat mensen gezien die druk bezig waren om tenten op te zetten. Toen ik daar op af ging bleken dat inderdaad de geocachers te zijn. We hadden een gezellige avond rond een kampvuur. Om 9 uur was ik zo moe dat ik naar bed ging en even later hoorde ik de andere geocachers ook de trailer binnenkomen. We hadden inmiddels al afgesproken dat we elkaar bij het ontbijt weer zouden treffen ...

Zondag 17 mei

Vanochtend om kwart over 6 hoorde ik iemand naar de keuken gaan waar even later koffiezetgeluiden vandaan kwamen. Tijd om op de staan ... Toen ik in de keuken kwam was de koffie klaar. Het restaurant zou pas om 8 uur open gaan, dus ik had nog even de tijd voor een ochtendwandeling langs een paar caches.
Tijdens het ontbijt werden plannen gemaakt om in de buurt van Rachel te gaan cachen. Een paar cachers waren in Jeeps naar Rachel gekomen, dus dat gaf de mogelijkheid om de bergen in te gaan en wegen te rijden die mijn huurauto niet aankon.

We zijn uiteindelijk met z'n vijven de hele dag de bergen in geweest. We hebben niet veel caches gedaan, maar we hebben plekken bezocht die ik nooit zelf had kunnen bezoeken. We hebben oude mijnstadjes gezien waar in het begin van de vorige eeuw tientallen huizen stonden. Nu waren er alleen nog wat ruïnes te zien. We zijn een oude mijn in gelopen waar ooit goud uit werd gehaald. We hebben caches gevonden en caches geplaatst ... Kortom, het was een hele gezellige dag.

De cache lag op de top

Bij de Jeeps

Ooit bewoond ...

Waar ligt de cache .... ?

Aan het eind van de middag werd ik weer bij mijn auto afgezet en toen moest ik nog naar Las Vegas rijden. De komende 4 nachten zit ik in het Silverton hotel & casino ...

De reis

Vrijdag 15 mei vlieg ik naar Los Angeles. Donderdag 11 juni vlieg ik terug vanuit Seattle. Het plaatje laat in grote lijnen de route zien. Hoe de route van dag tot dag gaat kunnen jullie de komende weken volgen.

De eerste week overnacht ik in hotels. Ik zit dan o.a. 4 nachten in Las Vegas (C). De tweede week zal ik een paar keer de tent opzetten, afgewisseld met een paar nachten in een cabin. Na twee weken ontmoet ik Lyan en Albert in Lake City, Colorado (H). We reizen samen tot White Salmon, Washington (N). De laatste 3 nachten overnacht ik in Seattle.

De voorgeschiedenis

Los Angeles - Seattle: the story so far ...

 Het is bijna zover. Over 5 dagen vlieg ik naar Los Angeles om 4 weken vakantie te vieren. Binnenkort zal ik vertellen hoe de route van Los Angeles naar Seattle gaat lopen, maar nu eerst een stukje voorgeschiedenis.

Tijdens de vakantie van mei / juni 2014 heb ik een paar dagen met Lyan en Albert doorgebracht in New Mexico en Colorado. In Lake City, Colorado, woont een vriendin van hun en daar gaan ze ieder jaar een paar dagen heen. Vorig jaar heb ik dus ook kennis gemaakt met Faye. Al snel na de vakantie mailde Faye dat ze voor ons een bezoekje had geregeld aan een bevriend stel, dat ten noorden van Gunnison, Colorado, een vakantiehuis beheert. Dat bezoek zou eind mei 2015 plaats kunnen vinden. De eerste afspraak voor de vakantie stond dus vast ... nu nog een reis er omheen verzinnen ...

Vorig jaar was het erg gezellig om een weekje met z'n drieën op te trekken. Dus toen Lyan voorstelde om dat dit jaar weer te doen, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Lyan had al een globale route in gedachten en ik ging kijken of ik daar iets van mee kon pikken. Het resultaat is dat we elkaar op 29/5 ontmoeten in Lake City en vandaar naar het noorden trekken, naar Utah, Idaho en Oregon. Ik rij dan vanuit Oregon door naar Seattle, Washington en vlieg van daar naar huis. Lyan en Albert gaan vanuit Oregon weer richting het zuiden, om te eindigen in Las Vegas.

Ik reis in Amerika over het algemeen met een huurauto langs hotels / motels. Lyan en Albert kamperen ... Vorig jaar hadden ze, voor de periode dat we samen reisden, op een aantal campings een cabin gereserveerd, omdat ik geen tent bij me had. We zouden dan met z'n drieën in de cabins overnachten. Hoe ik toen toch in een tent belandde is hier te lezen.

Voor dit jaar heb ik ook een tent aangeschaft. En om het maar meteen goed te doen, ga ik ook in de periode voordat we elkaar ontmoeten kamperen. Best spannend, vind ik ..

even oefenen ...