Eerst kom ik bij Bodie. De laatste 3 mijl van de weg naar het spookstadje is onverhard en als ik daar aan toe ben zie ik zeker 20 auto's dicht achter elkaar in elkaars stofwolk rijden. Ik wacht een paar minuten en rij dan redelijk stofvrij verder. Achter mij komt alweer iemand aan die het blijkbaar geen probleem vindt om mijn stof te happen.
Bodie is een stadje dat is ontstaan tijdens de goudkoorts die rond 1850 begon in Californië. De geschiedenis is vergelijkbaar met dat van de plaatsen die ik eerder deze week heb gezien. Opgericht, boomtown met zo'n 10.000 inwoners, goud raakt op, verlaten. Het klimaat in Bodie nodigde ook niet direct uit om er te blijven. Het ligt op 2600 meter hoogte en heeft iedere maand van het jaar nachten onder het vriespunt. Daarmee is het te vergelijken met Barrow in Alaska ....
Bodie is een state park. Het wordt kunstmatig in stand gehouden, anders was het al lang van de aardbodem verdwenen. Ik vond het wel aardig om te zien. Ik heb er vandaag een omweg voor gemaakt, maar daar had ik ook de tijd voor. Als ik in een standaard rondje van Death Valley naar Yosemite (of omgekeerd) zou gaan, zou ik er geen omweg voor maken.
Vlakbij Bodie ligt een cache uit 2001 en die pak ik natuurlijk even mee.
 |
 |
Door naar Mono Lake. Een meer zonder outlet, waardoor het zeer alkalisch, zout water heeft. Ik rij naar een punt waar het in de zomer erg druk schijnt te zijn. Nu is het uitgestorven. Ik maak een paar foto's en ga weer verder.
De weg naar Tonopah (120 en 95) is mooi heeeel rustig. Het is bijna donker als ik in Tonopah aankom. Oftewel, tegen half zes.
Motel: National 9 Inn, Tonopah, NV
Aantal caches: 12
